در حیات انسانی، فرهنگ از اساسی ترین نهادهایی است که هویت و موجودیت یک جامعه را شکل داده و نقش عمده ای در سعادت و تکامل جوامع دارد از این رو اگر جامعه ای بتواند اصول و مبانی خود را به گونه ای صحیح تبیین کرده و براساس آن الگوهای مناسب رفتاری و عملی ارائه نماید، زمینه تکامل آن جامعه را فراهم نموده است. یکی از این شاخصه های مهم فرهنگی، لباس و پوشش زنان است. پژوهش حاضر درصدد تبیین پوشش و لباس متناسب با فرهنگ و اسلام است تا با الگوسازی و ارائه آن زمینه تعالی و بالندگی جامعه اسلامی را فراهم سازد. این پژوهش به روش اسنادی-تحلیلی انجام شده و حاصل بررسی لباس و پوشش از منظر قرآن و حدیث می‌باشد. شکوفایی و پویایی فرهنگ از یکسو، مواجهه فرهنگ ها در عرصه جهانی و حذف خرده فرهنگ ها از سوی دیگر، تحولات فرهنگی را امری اجتناب ناپذیر نموده است. از این رو هر اندازه که فرهنگ لباس و پوشش در جامعه به اصول ثابت، معقول و صحیحی متکی باشد، از شایستگی و پایداری بیشتری برخوردار است. بر این اساس آیات و روایات، پتانسیل لازم برای شکل دهی یک فرهنگ پویا، پیشرو و حرکت آفرین را با تمامی عناصر دخیل در فرهنگ داراست. از این رو نگارنده لباس و پوشش را از آیات و روایات مورد بررسی قرار داده است، نتایج به دست آمده نشان می دهند که با اتکای به اصول اسلام، می توان با بازنگری در نوع لباس و محدوده پوشش در برابر هجوم فرهنگ غربی راهکارهای مختلف ارائه داد. به طور کلی راه مقابله با این تهاجم، ترویج پوشش و لباس اسلامی متناسب با فرهنگ کشور است.بررسی تغییر ذائقه‌ها در پوشش و طراحی لباس در ادوار مختلف تاریخی و تأثیرپذیری فرهنگی آن، بررسی تحول و تطور لباس برگرفته از تمدن فرهنگ و سنت در ایران و در ملت‌های جهان، بررسی نقش و جایگاه طراحی لباس در تغییر سبک زندگی، تشکیل جشنواره‌های طراحی لباس و پای‌بند بودن به پوشش‌های بومی و عرف جامعه، معاصرسازی طراحی لباس با توجه به رغبت‌ها و سلیقه‌ها با حفظ اصالت فرهنگ عفاف و حجاب، ارائه طراحی لباس مبتنی بر مبانی اعتقادی و آموزه‌های دینی و ارزش‌های ملی و ترویج و توسعه فرهنگ پوشش، وحدت رویه در لباس مدارس و معلمان در محل کار از نظر طراحی مدل با توجه به دوره تحصیلی و کمک به از بین بردن روحیه تجمل و تبعیض در محیط‌های آموزشی و کم کردن مسائل حاشیه‌ای، توجه به لباس‌های محلی، احیا و تقویت ترویج آن به‌ویژه برای نسل معاصر
)